Eclips

Ik heb eergisteren weer op Eclips mogen rijden. Amai, die had haar dagje niet. Ze wou niet in de hoeken rijden en dus zijn mama en Katrien elk in een hoek moeten gaan staan. Na lang proberen wou ze dan toch eindelijk langs de hoeken gaan. Maar dan wou Eclips niet meer de richting rijden die ik wou rijden en dus deed ze heel raar. Op een bepaald moment ging ze zelfs op haar achterpoten staan. Maar op het einde deed ze toch zo ongeveer wat ik wou. Dat gaat nog een zware klus worden.
Zondag is er weer een wedstrijd en dan mag ik met Toulouse bij de beginnelingen springen. Met Quinto spring ik nog steeds bij de aspiranten. Eigenlijk ging ik met Quinto niet meer springen, maar omdat hij toch meegaat om Toulouse gezelschap te houden op de camion, kan ik er even goed mee springen.

zalig kerstfeest

Ik wacht al van zondag op de uitslag van mijn springwedstrijd. Die slapen daar zeker. Ik weet dat het goed was want ik heb geen balkje geraakt, maar ik ben wel nieuwsgierig naar mijn tijd.
De volgende wedstrijd is 4 januari, maar dan mag ik bij de beginnelingen springen. Weer een trapje hoger. Voor Toulouse gaat geen probleem zijn en voor mij ook niet. Van Staf moet ik alleen maar blijven zitten.
Mama is komen kijken en ze vond dat het nogal rap ging. Maar mama, dit is nog maar het begin, we zijn nog niet goed gestart!
En nu dat Katrien en David (ik weet zijn naam) zwanger zijn, mag ik op Eclips rijden. ik vond dat wel tof dat Katrien dat aan mij vroeg.
Of Quinto nog mee op wedstrijd gaat, is nog niet zeker. Hij springt veel te goed en dan gaan de anderen jaloers zijn :p . Mah nee, hij geraakt nog niet helemaal rond. Hij blijft onderweg altijd ergens steken.
En kerstmis of niet, straks zit ik weer op een paard.
En voor iedereen: een zalige kerstmis.

FROPICIAT

Proficiat Katrien en vriend (ik weet zijn naam niet).

Katrien is zwanger en ik ben héééééééééél blij voor Katrien.

Geniet nu maar van dat kleine prutske dat in je buik aan het groeien is.

bericht voor mijn peter

Liefste peter,

Ik heb alles wat ik wil. Ik beleef mijn droom. Ik ben volmaakt gelukkig.
Maar je mag altijd nog een pakje geven, gewoon om jezelf gelukkiger te maken :p

wat bracht 2008 voor mij

1. een nieuwe start bij het paardrijden
2. Staf leren kennen
3. Katrien en Greta leren kennen
4. ik heb Quinto gekregen
5. ik heb Tobias bereden
6. ik spring met Toulouse
7. ik heb Cheyenne opgeleerd
8. niet meer gepest worden door melissa
9. leuke vriendinnen op school
10. wedstrijden dressuur
11. wedstrijden springen (joehoe)
12. mijn verjaardag gevierd op Quinto
13. de sint is voor mij geweest in de manege (dankoewel Katrien en Greta)
14. het gebruik van het manegebord
15. oefenen met lrv
16. samen met Staf mama pesten (sorry mama)
17. en waarschijnlijk nog veel meer waar ik niet meer op kan komen.

Helaas waren er ook een paar mindere momenten

1. het afscheid van Lynn
2. afscheid nemen van Tobias

Mijn eerste springwedstrijd

We hebben heel lang gewacht om te vertrekken omdat het eigenlijk te slecht weer was. Het is te zeggen, 's morgens was het wel goed, maar we hadden schrik dat het zou beginnen te sneeuwen.
Uiteindelijk zijn we dan toch maar vertrokken naar mijn allereerste springwedstrijd.
Quinto deed het zoals we eigenlijk verwacht hadden, hij was een echte stresskip en dus was het springen een grote flop. Maar daar kan Quinto niet veel aan doen, hij is dan ook geen echt springpaard.
Maar ik heb ook mogen springen met Toulouse B en dat ging veel beter dan ik had verwacht. Ik ben gewoon over de hindernissen gevlogen. Het was alsof Toulouse B dat parcour al 1000 keer gesprongen had en alsof ze zelf de weg wist. Maar dat kan niet, want ze sprong dat parcour voor de eerste keer. Mama en Papa zeggen dat ik precies een deel van Toulouse B werd. Ze was gewoon de max. Staf is ook komen kijken en hij was een beetje (veel zegt papa) zenuwachtig. Maar het ging gewoon perfect. Ik heb geen enkele balk geraakt en er was geen weigering. Ik kan al niet wachten tot mijn volgende wedstrijd. Springen is echt formidabel en nog meer.
Of het kwam misschien door de zingzest (springvest) dat ik van katrien en van Greta gekregen heb.

Gesprongen met Toulouse B

Ik heb vandaag goed gesprongen met Toulouse B. Amai die kan nogal springen. Dat is precies alsof ik vlieg als ik spring met Toulouse. Die springt en ik ga gewoon mee en terwijl ik spring kijk ik al waar de volgende sprong is. En dat gaat allemaal zonder veel na te denken.
Zondag heb ik mijn eerste springwedstrijd met Quinto en Toulouse. Dat gaat wat geven. Het gaat wel vroeg opstaan zijn want ze beginnen daar al met de wedstrijden om 8 uur 's morgens.
Ik wou dat het al zondag was.

dank u Sinterklaasje.

Vandaag is de Sint in de manege geweest. En ik heb een springvest gekregen. Ik kon mijn ogen niet geloven, een springvest. De Sint weet echt wel wat ik kan gebruiken. Ik ben zóóóó blij met die singsest. Anders mocht ik altijd de vest van Katrien gebruiken, maar dat is nu niet meer nodig. Ik ben echt zo een gelukzakske.
Duizend (en nog veel meer) keer bedankt Sinterklaas katrien!!!!!!!!!!!

Bravo mama.

Bravo mama, want je hebt durven kijken hoe ik met Quinto sprong. Gisteren heb ik met Quinto weer heel goed gesprongen. En mama heeft gekeken. Normaal doet mama haar ogen altijd toe bij elke sprong. Mama is wel heel fier op mij dat ik zo kan springen en dat ik dat durf om zo te springen. Quinto kan van het springen echt genieten.
Het was ook wel lachen gisteren. Eclips heeft het nog een beetje moeilijk met zoveel paarden en dan zoekt ze steun bij Quinto. Gisteren verschoot Quinto even en Eclips bleef gewoon staan wachten tot Quinto zijn kuren over waren.
Vandaag was Toulouse (ja mama ik weet het Toulouze B) heel kalm. Ze wou rustig galoperen en ze trok haar hoofd niet meer naar beneden.
Op school hebben we een papier gekregen om meer aan sport te doen. Mama zegt dat ik nog wat sport kan doen tussen de soep en de patatten. Ik ben nu al elke dag bijna 2 uur bezig met mijn sport. Dat is 14 uur op een week. En dat is 728 uur per jaar. Dat zal wel genoeg zijn zeker. Ha ja en dan heb ik ook nog 2 uur per week sport op school. Ik denk dat ik zo'n 800 uur per jaar aan sport doe.
Maar vergeet het belangrijkste niet: mama heeft gekeken wanneer ik sprong met Quinto!

De muis

Soms zitten er muizen bij Staf in de manege. Gisteren hadden we een peluche muis in ons kastje gezet. Toen Staf kwam, zeiden we dat er een muis in de kast zat en dat we het zadel niet durfde pakken. Staf nam een borstel en ging naar de kast. Hij deed de kast heel voorzichtig open en stond klaar om de muis te verjagen. Hij moest nogal lachen als hij onze muis zag.
Ondertussen zijn we (dat is Staf en ik) Cheyenne aan het opleren. Het gaat een beetje rapper dan we dachten. Gisteren moest ik aan het zadel gaan hangen om Cheyenne aan het gewicht te leren wennen. Maar ik had Staf verkeerd verstaan en ik zat direct in het zadel. Staf verschoot nogal en Cheyenne ook, want ze durfdee niet bewegen. Het was nog maar de vierde keer dat Cheyenne in de piste kwam. Vandaag heb ik alleen gereden met haar. Maar Staf moest de hele tijd ervoor lopen, anders wou ze niet verder gaan.
En dan het belangrijkste, ik heb vandaag gesprongen met Toulouse. En amai die kan springen. Alleen is het moeilijk om haar na de sprong terug kalm te krijgen. Die zou blijven springen.
En verleden week heb ik een meter en 5 cm gesprongen met Quinto. En dat ging heel goed.

gezocht: tijd

Ik ben op zoek naar tijd. Dus als er iemand een dag niet moet hebben, ik zou er heel blij mee zijn. En ik weet dat er mensen zijn die sommige dagen haten, bv de maandag. Als ik dan die maandag zou kunnen krijgen, dan zou dat heel goed uitkomen voor mij. Want ik heb paard te veel en tijd te weinig. Ik ga nu elke dag op Toulouse rijden omdat we bijna op wedstrijd gaan. En als ik elke dag op Toulouse rijd, dan heb ik tijd te kort om op Quinto en Tobias te rijden. Ik heb zondag op Tobias en Quinto gereden. Tobias was weer heel lastig in de wei. Hij liep mij bijna omver, gelukkig dar Katrien kwam helpen. In de piste was hij gelukkig iets kalmer. Maar ik was wel aan het zweten toen ik gedaan had.
Daarna mocht ik nog op Toulouse. Het gaat elke dag beter om op Toulouse te rijden. de volgende keer moet ik galopperen zonder teugels. ik denk dat mama haar ogen weer zal sluiten.

Twieni, mijn fret, is een beetje ziek geweest. Dat kwam omdat er zaagsel in haar kot lag en nu heb ik er gewoon doeken in gelegd en nu is ze terug veel beter.
Ik maak wel elke dag een beetje tijd om met haar bezig te zijn.

Eindelijk Toulouse

Ik heb vandaag eindelijk op Toulouse mogen rijden. Eindelijk omdat ik al een hele week aan het aftellen was.

Dit is de enige foto die gelukt is. Volgende keer moet mijn mama er maar trekken die wel lukken :p

Het was raar om op Toulouse te rijden. Ze was al bijna een jaar niet meer bereden. Maar het ging wel goed, nog niet perfect, maar wel goed. Toulouse doet mij een beetje aan Twiety denken. Twiety die kon ook zo met haar hoofd naar beneden trekken en Toulouse deed dat in het begin ook.

Ik heb ook al balkjes gelopen en dat ging wel heel goed. Alleen sprong ze ineens over het eerste balkje dat op grond lag.

Ik dacht dat ik elke week eens op Toulouse mocht rijden, maar ik mag nu om de twee dagen met haar rijden. Straks heb ik nog paard te veel. Ja, ik weet het, ik ben een gelukzakske.

Soms denk ik dat aan het dromen ben en dat ik straks wakker ga worden.

Verleden jaar was ik nog zo verdrietig omdat de manegehouders van mijn vorige manege zo lelijk tegen mij deden en dat ze mij daar buiten wilden pesten. Ik ben nog altijd blij dat ik toen samen met mama besloten heb om daar weg te gaan. Mama zei toen nog dat alles om een reden gebeurt. En nu moet ik haar gelijk geven. Als je ziet wat ik in bijna een jaar al gedaan heb. Ik heb Quinto gekregen, daarna kwam Tobias erbij. Nu is er ook nog Toulouse. Ik heb Katrien leren kennen, een heel leuke vriendin. Ik heb ondertussen al veel wedstrijden gereden en binnenkort ga ik springen op wedstrijd.

En niet te vergeten: Staf. Hij leert mij veel bij en door hem kan ik nu op drie paarden rijden. En samen maken we ook veel plezier.

Ik leef echt een leven waar iedereen gewoon maar kan van dromen.

bijna woensdag

Joehoe, het is bijna woensdag. Dan mag ik eens springen met Toulouse. Ik ben echt al aan het aftellen. Vandaag heb ik samen met Eclips gereden. Eclips deed weer eens zot, ze ging altijd tegen de muur lopen. En wanneer ik in de piste was met Tobias deed ze weer alsof ze een manegepaard was. Eclips is echt een zotte muts. Katrien zegt altijd dat ze ze gaat verkopen als ze zo zot blijft doen.
Ik wou dat het al bijna kerstvakantie was. Dan mag ik bij Staf gaan helpen om de stallen te mesten en dan gaan we ook samen Chayenne opleren. En misschien Annabel ook. Normaal moesten die twee in de wei beneden gaan staan in de winter want normaal moesten ze alle twee zwanger zijn, maar Chayenne is nu niet zwanger. En omdat Annabel niet alleen beneden kan staan, gaan we ze mss samen opleren. Is het nog duidelijk?
Ik ben een gelukzakske zegt mijn mama.

springen

Vandaag heb ik weer springles gekregen. Ik voel mij altijd zó goed als ik mag springen. En binnenkort beginnen de springwedstrijden. Ik weet nog niet met wie ik ga springen. Volgende week woensdag mag ik eens proberen om te springen met Toulouse. Toulouse zou normaal heel goed moeten kunnen springen want er zit veel 'springbloed' in haar. Haar halfzuster heeft de grote prijs in Italië gewonnen bij het springen. Ik hoop dat ze niet te sterk is en dat het springen goed gaat gaan. Staf zegt dat ik Quinto dan kan houden voor het plezier en dat het echte werk met Toulouse dan gaat zijn. Het 'echte werk' dat klinkt al zo 'echt'.
Normaal mocht ik pas deftig leren springen met Staf binnen twee jaar, maar we kunnen al niet wachten om te beginnen.
Mama vindt dat nog altijd erg dat ik ga springen en nu vindt ze het nog erger dat ik ga springen met Toulouse. Ze zegt dat ze dan helemaal niets meer te zeggen gaat hebben. Gelukkig weet ik dat ze dat in het echt niet zo erg vindt. Ik denk dat ze alleen maar jaloers is.
Ik ga eens een foto nemen van Toulouse, want dat heb ik nog niet gedaan.

gisteren

Het ging gisteren niet zo goed als verleden week om te springen. ik denk dat dat kwam omdat mijn mama eens gekeken heeft. Nee, in het echt kwam het omdat altijd maar moeilijker en moeilijker wordt. Ik moet op zoveel dingen denken en dan vergeet ik soms wel iets. Springen ziet er niet zo moeilijk uit en als je gewoon over de balk wilt springen dan is het ook niet zo moeilijk. Maar nu moet ik ook nog met Quinto op de juiste manier neerkomen. Ik moet al denken aan de volgende sprong en die in mijn gedachten al springen nog voor ik neer kom van de eerste sprong. Ik moet mijn teugels goed kort nemen en Quinto laat dat niet altijd toe.; En omdat hij zo sterk is in zijn mond is dat niet altijd gemakkelijk. Dan moet ik uit het zadel zitten om snelheid te maken en juist voor de sprong terug gaan zitten en benen geven. Daarna heb ik altijd spierspijn, maar dat gaat wel beteren als ik het springen gewoon wordt.
Ik zou toch eens graag op een echt springpaard zitten, gewoon om eens het verschil te voelen.

springen

Gisteren was het weer zover, ik kreeg springles van Staf. Omdat het gisteren woensdag was, mochten Britt en Bram mee gaan om te kijken. Eventjes maar. Britt was heel de tijd aan het vragen wanneer ik nu eindelijk begon te springen en toen zei mama dat Staf dat moest komen tonen hoe dat moest. Toen ging Britt naast de poort staan en ze begon te springen. Toen riep ze: "Kijk, sissa, zo pinge, kijk."
Britt heeft ook nieuwe woorden die Katrien en ik nu ook gebruiken. Zo zeggen we "zuupzeep" tegen een dressuurzweep en "zingzeep" is de springzweep.
En dan nu over de springles. Het was heel tof om te springen en Quinto kan beter springen dan we dachten. Deze keer was het een parcour en dat is niet zo gemakkelijk. Ik moest eerst in draf en daarna in galop springen. Dan moest ik galoperen met mijn achterste uit het zadel. Staf zei dat hij een ei in mijn broek ging steken en dat dat niet mocht breken.
Mijn mama heeft gevolgd met haar ogen dicht. Ze ziet dat niet graag zegt ze. Staf moet daar altijd mee lachen.
Van Katrien mocht ik haar springvest gebruiken. Staf zegt dat dat niet nodig is, dat ik gewoon moet blijven zitten en niet moet vallen. En mama zegt dat ze ook niet met de auto rijdt zonder stuur. Ik vind dat grappig hoe mijn mama zo in paniek kan geraken als ik spring. Het zal wat zijn als ik een wedstrijd ga springen.

zonder titel

Ik weet geen titel en dus is het maar een stukje zonder titel.
Britt is vandaag jarig, maar we zijn het al een paar dagen aan het vieren. Zaterdag had ze haar verjaardagsfeestje voor de vriendjes van haar klas. 5 kindjes zijn komen spelen en niemand begreep wat er eigenlijk gebeurde. Britt zat daar zo heel fier met haar pakjes op haar schoot en de andere stonden maar te wachten tot ze ze open deed.
Zondag hebben we thuis gevierd met taart en cake en veel zingen. Wanneer Britt op haar stoel ging staan, moest iedereen zingen. En ze ging veel op haar stoel staan. Vooral onder het eten was dat nogal vervelend om elke keer te zingen. Maar Britt had heel veel plezier.
Vandaag is het dan haar echte verjaardag en dus is ze naar Dreamland geweest om op de top te gaan duwen. Dan hoor je door heel de winkel een verjaardagslied. En dan heeft ze een fiets gekregen en van mij een dokterstas. Nu staan binnen al de tafels aan de kant en moeten we opletten voor de fietsende Britt.
Morgen heeft ze haar verjaardagsfeestje in de klas. Dan gaan ze cake eten en die gaan ze eerst versieren. Ik wou dat ik terug klein was.
Met de paarden gaat alles nog altijd goed. Ik spring regelmatig met Quinto en dat is het plezandste dat er is.
Ik ben ook met Timo naar de kermis geweest. Daar was het ook heel plezant. Ik ben met een hoop beertjes naar huis gekomen.
En verder heb ik geen nieuws meer.

de laatste wedstrijd

De laatste wedstrijd was niet eerlijk. voor de eerste keer liep Quinto helemaal perfect, de oefeningen perfect, onderin lopen ook perfect. En dan eindigt hij laatste. En Tobias die de toerist uithing was in de punten beter dan Quinto. Ik vind dat allemaal niet eerlijk. Ik zou toch maar beter meedoen aan de jumping. Dat is veel eerlijker, de balk valt of valt niet. En iedereen kan dat zien. Gelukkig kan ik al weer terug lachen.
Mijn peter is naar de wedstrijd komen kijken en dat vond ik ook heel tof.
In november heb ik waarschijnlijk mijn eerste wedstrijd in het springen. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken met Quinto. Met Tobias ga ik niet springen want diene springt alleen als het echt moet zegt Staf. Eén keer in de week oefen ik het springen nu. Mijn mama zet de hindernis, maar daarna durft ze nooit te kijken en dan moet Staf altijd lachen. Volgende week ga ik een echt parcour krijgen. Ik vraag mij af wat Quinto daar gaat van vinden. en ocharme mijn mama. die gaat de hele tijd met haar ogen toe moeten zitten.
Ik weet niet meer of ik het al gezegd heb, maar ik heb een oorbel bij. Ik wou al een hele tijd een tweede oorbel en nu mocht ik ze hebben.

beetje triestig

Ik ben een beetje verdrietig. Morgen is het de laatste wedstrijd van het seizoen. Ik weet wel dat er nog wedstrijden gaan komen, maar het is toch raar dat het morgen de laatste is. Hopelijk gaat het niet regenen. Of toch, 's morgens mag het regenen zodat er niet veel mensen naar de wedstrijd gaan en dan wanneer ik moet rijden, moet het droog zijn.
Maandag heb ik nog een oorbel laten schieten. Een mooi blauw bloempje. Misschien dat dat mij geluk gaat brengen morgen.
Op school gaat alles nog steeds heel goed. Ik heb veel vriendinnen en we amuseren ons heel goed.
Oh ja, morgen is er een grote verandering, Katrien wordt tijdens het voorlezen vervangen door mijn mama. Katrien heeft zondag haar eerste zaalvoetbalmatch. (wat een woord) Ik denk toch dat ik meer punten ga hebben dan dat zij goals gaat kunnen maken. Of het zou moeten zijn dan Tobias en Quinto niet rijden of alles verkeerd doen.
Ik ga toch duimen voor katrien. Dat gaat wel moeilijk rijden zijn zo met éne duim in de lucht.

foto's

Mijn mama is naar de Hema gegaan en heeft er de foto's van mijn wedstrijden laten maken. 100 foto's heb ik van al mijn wedstrijden. Nu ga ik er een mooi fotoboek van maken. Ik moet alleen nog zoeken hoe ik dat juist ga doen. En dan moet ik ook nog teksten maken over elke wedstrijd. Ik heb dus nog veel werk. Maar wel tof werk.
Volgende zondag is het al de laatste wedstrijd. Dat gaat wel heel raar zijn. En volgende zondag speelt Timo ook zijn eerste voetbalwedstrijd.
Maandag hebben we ontmoetingsdag. Dan gaan we een hele dag rond Leuven wandelen. Ja, ROND Leuven. Terwijl het IN Leuven jaarmarkt is. We kunnen elkaar toch ook ontmoeten op de jaarmarkt. Maar nee, ze moeten weer lastig doen. Ik ga 's morgens toch vroeg genoeg met de trein naar school dat ik te voet naar school kan gaan in de plaats van met de bus. Zo zie ik toch nog iets van de jaarmarkt.

Krokodil

In de piste van Staf zitten er volgens Eclips en Quinto krokodillen. Op een bord in de manege had ik gezet dat de piste voor Eclips krokodil-vrij was. Staf kon niet meer volgen en kwam aan ons vragen wat er toch was met de krokodillen in de piste. Hij moest er eens mee lachen.
Vandaag is Pepita terug gekomen. Pepita is een merrie die in de winter altijd bij Staf komt staan. Pepita staat samen met Eclips, Toulouse en Quinto op een wei. Ik was aan het rijden met Quinto toen Pepita op de wei gezet werd. Na het rijden ging ik Quinto terug op de wei zetten. De andere paarden stonden helemaal beneden en toen Quinto kwam begon Eclips heel luid te hinniken. Dan Liep Quinto naar beneden. Pepita kwam vlug naar Quinto maar dat was niet naar de zin van Eclips. Amai, die was kwaad, de oren naar beneden en altijd tussen Pepita en Quinto gaan staan. Het was echt mooi om te zien dat Eclips haar lief niet wou delen. Maar ze heeft gelijk. Ik heb ook aan Staf gevraagd of Quinto in de winter naast Eclips mocht staan en dat was geen probleem.

pfffffffffff

Het één paard veel te traag (nietwaar meneer Quinto) en het andere veel te rap (waarvoor dank meneer Tobias).
Ik zou een beetje van elk paard in één paard moeten gieten, maar dat gaat niet. Ik heb nog 1 zondag om een goede wedstrijd te rijden en daarna is het zomerseizoen weer gedaan.
En dan is het wachten op het winterseizoen. Ik weet nog niet zo heel goed of ik ga dressuur doen dan of springen. Mama zou liever hebben dat ik nog wat dressuur doe om daarna te springen. Maar ik zal nog wel zien.
Op school is het leuk, maar ik zou toch liever niet gaan en alleen maar paardrijden. Gelukkig kan ik nog elke dag op mijn paard zitten. Mama heeft de uren zo gezet dat ze mij nog elke dag naar ginder kan doen. Ze heeft schrik dat ik anders ga sterven als ik eens niet kan rijden.
Gisteren heeft Quinto met mijn voeten zitten spelen. hij mag altijd even zonder halster in poetsbox staan en gisteren was heel de tijd rondjes aan het draaien. Ik moest zo heel de tijd meedraaien omdat ik zijn halster wou aandoen.

morgen

De wedstrijd van verleden week was eigenlijk geen wedstrijd. Quinto heeft weer een toerist gespeeld en hij was meer aan het genieten dan aan het 'wedstrijden'.
Tobias was gekwetst en dus heb ik met hem niet kunnen rijden.
Gelukkig is er morgen weer een wedstrijd, mijn voorlaatste van het zomerseizoen. Straks moet ik voor de voorlaatste keer de manen van mijn paarden gaan vlechten. Het gaat raar zijn om zo een zondag geen wedstrijd te hebben. En ik ben er zeker van dat mijn mama het vlechten gaat missen op zaterdag. :p
Gelukkig dat de mama van Katrien (ik zou haar naam eens moeten vragen) aan mama gezegd heeft hoe ze mijn rijkledij terug wit kan krijgen. Nu zit ik elke keer witter dan wit op mijn paarden.
Met mijn blokjes gaat alles goed en ik moest aan iedereen de groeten doen. (dat is om te lachen)
Ik kan al terug alles eten, behalve harde chocolade en korsten van boterhammen.
En maandag is het terug school. Mama heeft mijn boek (het was er maar eentje) gekaft. Timo, Nick en Bram hebben hun boeken ook al. Nu kan mijn mama niet meer klagen dat ze heel de avond moet kaften (ocharme, nu hebben ze dat geklaag ook al afgenomen).
Ik denk dat ik straks een pakje slaag ga krijgen als mijn mama dit gaat lezen.

merci phie

Bedankt Phie voor de mooie foto.

Mijn twee schatten.

blokjes

Ik heb nu blokjes op mijn tanden. Het zetten van die blokjes deed geen pijn, maar deze nacht had ik wel wat last. Deze morgend ben ik door papa verwend geweest, was ik mocht allemaal speciaal eten gaan kiezen in de winkel. Vooral yogurt en chocomousse.
Omdat ik zo twee keer kort na elkaar iets geschreven heb en omdat sommige mensen alleen het laatste bericht lezen, wil ik nog eens herhalen dat ik 10de was op de vorige wedstrijd met Tobias.
Straks is het weer vlechten geblazen en morgen heb ik weer een wedstrijd.
En nu ga ik proberen om een prijs te halen, omdat ik nu het lintje niet meer aan Katrien moet geven. De vorige wedstrijd moest dat wel omdat ik met het bit van Katrien reed. Het is te zeggen, niet van Katrien zelf, maar van haar paard.
Maar Katrien, als je dit leest, als ik in de prijzen val, koop ik een lintje voor jou.

mijn wedstrijden

Ik heb ondertussen al veel wedstrijden gereden met Tobias en Quinto. Dus ga ik elke zaterdag de manen invlechten en zondag vertrek ik dan op wedstrijd.

De tweede wedstrijd was in Schaffen. Daar waren er in mijn ring 24 deelnemers. Met Tobias was ik 18de en met Quinto was ik 19de. Ik heb daar geen foto's van omdat we vergeten waren om foto's te nemen. Dat kan ook al eens gebeuren.

De derde wedstrijdd was in Aarschot. In mijn ring waren er 21 deelnemers. Ik was 17de met Tobias en 19de met Quinto.

Ik vind het nog steeds heel leuk om wedstrijden te rijden en Katrien die leest nog steeds heel goed voor.

Gelukkig dat ik Katrien en haar mama heb, ze helpen mijj elke keer weer.

De vierde wedstrijd was in Tienen. Daar is mijn mama komen kijken voor de eerste keer. Ze durfde wel niet goed kijken want ze was redelijk zenuwachtig.

In Tienen waren er 24 deelnemers in mijn ring. En nu komt het.

Met Quinto was ik 18de. En met Tobias heb ik een geweldige proef gereden en was ik 10de. Ja, ja, je leest het goed, ik was tiende.

Ik denk dat dat kwam omdat ik een boer gelaten heb juist voor ik mijn proef begon.

10de, daar ben ik echt wel fier op. Ik ben fier op Tobias en fier op Quinto en fier op mezelf.

Britt was ook komen kijken en ze was kwaad dat zij geen proef mocht doen op Tobias. We hebben dan gedaan alsof we een proef reden.

Volgende zondag heb ik een wedstrijd in melkwezer.

Gisteren was Quinto weer met ons voeten aan het spelen. We moesten hem gaan halen op de wei en meneer wou niet binnen komen.

Ondertussen oefent Katrien bijna elke dag met Eclips en dat gaat elke dag beter en beter. Ze draaft en galopeert al alleen zonder Quinto in de piste. Ik ga aan katrien eens wat foto's vragen, dan kan ik ze hier zetten. Straks krijg ik blokjes op mijn tanden en dan moet ik een uur bij de tandarts zitten en deze avond ga ik twee uur op mijn paarden zitten. Niet samen, want dat gaat niet. Maar op ieder paard 1 uur. En dat was het dan weer voor vandaag.

wedstrijd

Vandaag was het dan zover. Op wedstrijd met Tobias en Quinto. Ik hoopte voor ik vertrok dat Quinto deze keer toch op zijn minst 1 oefening deftig zou rijden. Maar wonder boven wonder reed Quinto zo goed als perfect elke oefening. Amai ik was geen klein beetje fier op mijn lieveling. Met quinto eindigde ik 15de van de 20 deelnemers. Misschien kwam het omdat Katrien mijn proef voorlas en dat hij zo aan éclips moest denken. In ieder geval ik was in de hoogste hemel en kon het niet geloven dat ik niet laatste was. En dan Tobias. Hij reed ook heel goed en uiteindelijk werd ik met hem 13de. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Echt waar, dit was één van de mooiste dagen van mijn leven.

ik heb wel gezweet want het was heel warm vandaag. Maar ik heb goed gereden en ben niet laatste geworden, met geen van de paarden. Ik kan er gewoon niet over zwijgen. En volgende week heb ik mijn volgende wedstrijd, weer met de twee paarden.

Quinto als Jommeke

Omdat ik op wedstrijd ga, moesten de manen van Quinto kort geknipt worden. Gelukkig wou Katrien helpen, die kan dat goed. Eigenlijk is helpen niet het goede woord, ze heeft alles alleen gedaan.

Quinto lijkt nu heel hard op Jommeke zo.

Vandaag moet ik Quinto en Tobias kleine vlechtjes maken. Dat moet om dat dat mooier is. En je raad het al, ook hier komt Katrien weer helpen. Het gaat wel veel werk zijn denk ik. We moeten ook alles nog kuisen, maar dat is niet zoveel werk omdat mama regelmatig alles eens kuist.

En morgen is het dan zover, mijn eerste keer dat ik zowel Tobias als Quinto rijd op een wedstrijd.

Katrien, nog eens bedankt voor alles hé!!!!!!!!!!!!!!!!

éclips

En ziehier de dochter van Lynn. Haar naam is éclips en Katrien is haar aan het opleren. Katrien kan dat heel goed want ze zit al in het zadel en ze stapt al alleen rond. Eclips is het lief van Quinto. En wanneer ze samen in de piste zijn doet Quinto heel hard zijn best om mooi en braaf te lopen en niet te verschieten. En wanneer éclips dan uit de piste is, wordt hij weer een stresskieke.

ik denk dat ik een foto van éclips ga meenemen wanneer ik op wedstrijd ga. En dat ga ik dan voor zijn ogen hangen.

Het is al bijna zo ver. Zondag heb ik mijn wedstrijd met Tobias en Quinto. Ik ben benieuwd hoe het gaat gaan. Maar ik zal toch zeker met één paard niet laatste staan.

vakantie is wedstrijdtijd

Joepie, het is weer grote vakantie. We hebben een zwembad gekregen.

Nu is het alleen nog wachten op beter weer, want zo is het maar koud. Kan er misschien iemand een beetje zon opsturen?

Ondertussen heb ik een tweede wedstrijd gedaan. Mijn allereerste met Tobias.

Het was een hele ervaring. En het was echt heel plezant. Ik was 24ste van de 29 deelnemers. Ik vond dat heel goed en zo leer ik tenminste iets bij.

Binnenkort ga ik elke week een wedstrijd rijden. En daar kijk ik enorm naar uit. De juiste uren en plaatsen zal ik hier ook zetten.

Vandaag verjaart Vinni en morgen verjaart mijn vriendin Amma.

En op 12 juli ben ik aan de beurt. Begin al maar te sparen voor een kadootje :p

Mijn familie

Ik ben verleden keer vergeten te vertellen over mijn familie. Ik heb een papa en een mama.
Mijn oudste broer, Nick, is 18 jaar geworden. Dan is er Vinni die heel binnenkort 16 jaar wordt.
Ik ben bijna 14 jaar en Timo mijn jongste broer is pas 12 jaar geworden.
Verder is er nog Britt, mijn pleegzusje van 2,5 jaar.

Stakingen beu

Ik ben de stakingen beu en grondig beu. Nu waren het de bussen (de chauffeurs dan toch) die staakten. Ik ben dus naar Leuven gegaan met de trein deze morgend en daarna moest ik de bus nemen om naar school te gaan. En hopla, geen bussen. Of toch bussen, maar niet op de normale uren, ongeveer een uur te laat. En natuurlijk zaten er dan ook veel te veel mensen op de bussen.

Dat ze staken dat vind ik niet zo erg, maar dat ze dat tegen niemand zeggen, dat vind ik erg. Anders was ik gewoon thuis gebleven.

Maar ik heb toch ook iets leuk te vertellen. Ik heb van Katrien hele mooie foto's van Quinto gekregen. Dat zijn foto's die ik nooit kan nemen want als Quinto mij ziet, dan staat hij altijd recht.

En daarom ben ik ook enorm blij met deze foto's.

Bedankt, hé, Katrien.

Je kan wel zien dat Quinto veel lichter is geworden door de zon. Alleen zijn hoofd is nog redelijk donker.

Katrien is nu bezig met éclips op te leren. Ik vind dat altijd leuk om te zien. Volgende keer zal ik een foto van éclips hier zetten. Dan weet iedereen over wie ik het heb.

een beetje ziekskes

Ik ben een beetje ziek geweest. Gisteren heb ik de hele dag moeten overgeven en vandaag was het een beetje beter. Ik was zo ziek dat ik alleen maar gestapt heb met Tobias en dan nog met buikpijn.
Het schooljaar is bijna gedaan en daar ben ik niet kwaad om. Ik ga wel graag naar school en ik heb ook veel vriendinnen, maar vakantie is altijd leuker.
Mama heeft beloofd dat we een bbq gaan houden in de grote vakantie met een paar leuke mensen. Dat is altijd plezant. Bij Bompa doen we ook altijd een bbq wanneer het kermis is.
Zondag verjaart Timo en zaterdag geeft hij zijn feest. En zondag is het dan ook nog vaderdag.
En joepie, weer een verjaardag, dan kan ik samen met mama weer een hele dag zingen.
Ik wou vandaag nog wat foto's hier zetten, maar de computer doet weer eens lastig. Ik zal het morgen nog eens proberen.
En ondertussen mag het ook stoppen met regenen. Ik wil de zon en mooi weer en warm weer en droog weer. En liefst de hele maand juli en augustus als het kan.
We hebben nick zijn verjaardag gevierd. Hij werd 18 en hij heeft een superfeest gekregen. We hebben op de wii gespeeld met een paar mensen en dat is altijd lachen geblazen.
Ik vraag mij eigenlijk af of ik al over mijn familie verteld heb? Ik zou dat beter eens doen, maar dan wel morgen, dan weet ik weer wat ik kan posten.

Galop met Quinto

Dit is mijn Galop met Quinto. Dat doet hij het liefste. Meestal kan hij zelfs niet wachten tot we een beetje gestapt hebben en gedraafd. Soms laat ik hem eens heel hard galoperen en dan vliegen zijn manen zo mooi door de wind.
Ik heb zijn manen gisteren een beetje bijgeknipt en zijn frou is ook een heel pak korter. Want bij het rijden hing zijn frou heel de tijd in zijn ogen. Ik hoop dat ik de volgende keer mijn galop met Tobias hier ga kunnen zetten.

Paarden en nog eens paarden

Ik heb eens uitgerekend en ik rij nu per week 8 uur paard. En binnenkort worden er het 9. Het is alsof ik verslaafd ben aan paardrijden.
Woensdag heb ik nu les in een wei en dan moet ik ongeveer een half uurtje met Tobias door de velden rijden om daar te geraken. Dan heb ik nog een uurtje les en dan nog een half uurtje om terug bij Staf te geraken. Mijn mama volgt dan met de fiets. (haar achterste doet daarvan pijn :p)
En de andere dagen rij ik een uur in de binnenpiste. Maar woensdag ga ik nu ook nog op Quinto rijden. Dan komt er nog een uurtje bij. Ik zou misschien beter daar gaan wonen.
Ik ga nog altijd graag naar school en het liefste kook en naai ik. Frans gaat ook terug beter.
Het is bijna grote vakantie en daar kijk ik al naar uit.
Ondertussen hebben we ook een paardenvrachtwagen gekocht. Ik kon anders niet op mijn wedstrijden geraken.
Ama is weer blijven slapen en dat vind ik altijd super.

Lieve Lynn.

Maandag is Lynn gestorven.
En hoewel ik Lynn nog niet zo heel lang kende, had ze toch een plaatsje in mijn hart veroverd.






Dit is speciaal voor jou lieve Lynn.

Kon ik nog maar één keer zeggen
"Ik hou van jou".
Kon dat nog maar even.

Kon ik nog maar één keer zeggen
"Wat mis ik jou".
Kon dat nog maar even.

Nog één keer willen zeggen
dat ik je zo mis en dat ik van je hou
en dat ik willen zou,
dat ik je kon vertellen
dat het maar niet went
nu je niet meer bij ons bent.

Merci Ama voor de leuke dag.

Dit is dan mijn Tobias. En mama is blij dat ze weer foto's kan trekken. Ik denk dat ik vanaf nu elke keer mijn tong ga uitsteken. Dat is niet gemakkelijk om te poseren met een paard.
Ondertussen heb ik ook de lijst gekregen met al de volgende wedstrijden.
1 juni Grimbergen, 13 juli Roosdaal, 27 juli Langdorp, 3 aug Schaffen, 10 aug Aarschot, 15 aug Vollezele, 17 aug Tienen, 24 aug Melkwezer, 31 aug Hoeleden, 7 sept St-Pieters-Leeuw, 14 sept Kortenaken, 21 sept Orsmaal en 5 okt Tildonk.
Ik ga weten wat te doen tijdens de grote vakantie.
Gisteren ben ik bij Ama geweest. Dat is één van mijn beste vriendinnen. Ze is pas verhuisd en nu woont ze dicht bij het provenciaal domein naast Leuven. We zijn gaan zwemmen in openlucht en dat was heel plezant. Ik denk wel dat ik nog dikwijls naar haar ga gaan en hopelijk komt zij ook nog veel naar hier. Dan kunnen we eindelijk eens samen paardrijden.
Verder heb ik niet veel te vertellen.

Quinto en Tobias

Gisteren heb ik weer op Tobias gereden. En het ging al een veel beter. Tobias had gisteren een beetje schrik in de piste, maar na een paar keer een volte rijden, ging het al beter. Ook de galop ging perfect. Ik kreeg hem ook al beter aan teugel. Maar het is wel hard werken, want mijn handen en schouders zijn er elke dag stijf van.
Terwijl ik op Tobias reed heeft mama voor de eerste keer Quinto geborsteld. Quinto staat elke dag op de wei en dan is er wel veel borstelwerk aan. Ook als ik niet op Quinto rijd, wordt hij geborsteld. Quinto moet toch elke dag binnen om extra eten te krijgen.
Mijn wortels verdeel ik nu tussen Quinto en Tobias.
Staf komt regelmatig wat goede raad geven en dat vind ik heet plezant want zo leer ik veel bij.
Ik ben eigelijk wel een gelukzak, zo twee paarden hebben om mee te werken.

Mijn eerste wedstrijd

Mijn eerste wedstrijd was er eentje om nooit meer te vergeten. Het was zowel voor mij als voor Quinto de eerste wedstrijd. En ik was laatste. Maar het was heel plezant en eigenlijk deed Quinto het nog beter dan ik gehoopt had. Hij is binnen de piste gebleven en heeft sommige oefeningen toch nog half willen doen. Bompa en Svetlana zijn ook komen kijken en iedereen was heel fier op mij. De andere mensen vonden dat heel raar dat wij zou blij waren. De meeste ouders waren op hun kinderen aan het roepen dat het veel beter moest en dat ze niet moesten denken dat ze voor hun plezier reden. En mama vroeg toen zo heel serieus aan mij of het plezant was. En toen ik 'ja' zei, zei mama dat dat het belangrijkste was. Ik geloof dat iedereen ons daar zot verklaarde.
Ondertussen zijn we al een hele tijd verder en heel waarschijnlijk heb ik een tweede paard. Zijn naam is Tobias en hij is het lievelingske van mama. Ik heb er al eens op gereden om te zien of het klikte. En het klikte direct. Tobias is wel zo groot niet als Quinto, maar wel een heel pak dikker. Ik zou graag met Tobias in de zomer een paar wedstrijden rijden. Het liefst zou ik met Quinto en Tobias op wedstrijd gaan en mama gaat eens zien of dat mag. Nu rijd ik de ene dag op Tobias en de andere dag op Quinto.

Mijn paard en ik.

Natuurlijk is het nog grote liefde tussen Quinto en mij. Elke dag gaat het beter om te rijden.
Ik ben ondertussen ook al een paar keer buiten gaan rijden en de eerste keer was Quinto niet erg gerust. Maar nu gaat het al veel beter en heeft hij ook al minder schrik van alles. Van rijdende auto's heeft hij zelfs geen schrik meer.
Op school gaat ook alles nog goed. Gisteren zijn we naar een instelling voor gehandicapte mensen geweest. Daar heb ik heel veel bij geleerd.
Ik heb ook nog veel vriendinnen. Ama (1 van mijn vriendinnen) komt regelmatig hier slapen en dat is heel leuk. Ze gaat dan ook mee naar de manege en dan kan ze ook op Quinto zitten. mijn mama noemt Quinto een stresskip omdat hij altijd stresst wanneer Ama op zijn rug zit.
Ik kijk al uit naar zondag want dan staat er iets speciaals op het programma. Maar ik ga dat pas na zondag vertellen.

mijn familie

Timo moest voor school een foto van zijn gezin meenemen. En dus hebben we een hele mooie normale foto gemaakt. We zijn goed bezig wijle. Mijn mama zegt dat zot zijn niet erfelijk is. Maar of ik dat nu nog mag geloven, dat weet ik niet.
Ik denk dat ze bij Timo in de klas goed gelachen hebben met de foto.
Ik wou dat er nog hoop was en dat we ooit normaal werden, helaas dat zal wel altijd een droom blijven.

Quinto en ik

Ik ben nog steeds heel verliefd op Quinto. Binnenkort ga ik er wedstrijden mee rijden en daarom oefen ik nu elke dag een uur en donderdag oefen ik een half uur alleen en dan nog een uur met de club waar ik nu bij ben. Dat zijn daar allemaal heel toffe mensen die mij altijd goed helpen. Voor Quinto is dat ook goed dat ik regelmatig met andere paarden rijd, zo wordt hij dat gewoon. En wanneer er merries bij rijden dan is hij een echte macho. Soms doet hij wel raar want dat gaat hij naar achter in plaats van naar voor, maar dat is om indruk te maken op andere paarden. Hij staat nu elke dag in de wei en ik kan wel vloeken als ik hem moet gaan halen. Want dan loopt hij altijd eerst een paar keer de wei op en af voor ik hem kan pakken en dan moet ik ook de wei op en af lopen. En het is een grote wei, maar dat is goed voor mijn conditie zegt Staf altijd. Als Quinto van de wei komt is het een echte modder-meneer. Gelukkig dat hij graag geborsteld wordt, daar kan hij echt van genieten.
Quinto volgt mij nu ook. Wanneer ik naar de piste ga, moet ik hem niet meer vasthouden, hij loopt als een hondje achter mij.

Mijn mama trekt veel foto's van mij en Quinto. Maar ze kan soms wel overdrijven, want dan begint ze de benen te trekken of de neusgaten. Het wordt tijd dat ze eens iets te doen heeft terwijl ik op Quinto zit.
Ik zal ze volgende keer mijn huiswerk laten maken, dan kan ik rustig rijden.




Speciaal voor Phie: Ik heb al goed genoten van mijn badparels en mijn snoep heb ik al helemaal op.

het is al februari

Om te beginnen wens ik iedereen een gelukkig nieuwjaar. Ik hoop dat 2008 voor iedereen een spetterend jaar gaat worden.
Bij mij is er ondertussen heel veel gebeurd. Ik ben van manege veranderd en als afscheid hebben ze mij daar uitgemaakt voor rotjung en stoem kind. En niet mijn vriendinnen, neen de de eigenaars van de manege. Verder hebben ze mijn deken daar nog en willen ze het niet terug geven omdat ik niet kan bewijzen dat het van mij is. Mama zegt dat dat heel volwassen is om te pikken van een kind. Mallik heb ik verkocht, maar daar zit ik niet mee, het was beter zo.
En dat ik bij die manege weg ben is ook niet erg. Waar ik nu ben, ben ik veel beter. Ik heb elke dag de piste alleen voor mij en kan dus goed oefenen. Verder krijg ik tips van één van de beste paardenlesgevers van het land. Hij heeft al verschillende mensen opgeleerd die later op heel hoog niveau reden. Ik ben dus echt met mijn gat in de boter gevallen, zoals mijn mama zegt.
Op de foto sta ik met Quinto. Het is een echt knuffelbeest. Op donderdag rij ik nu met een club mee, zo leertQuinto om met andere paarden om te gaan. Quinto mag ook elke dag op de wei gaan en gisteren kon hij zou lekker genieten van het zonneke. Ik heb ook met Quinto al gesprongen en dat deed hij heel graag.
Soms doet Quinto mij heel hard aan Twiety denken. Twiety staat nu goed bij een meisje dat zot van hem is en ik ben nu zot van Quinto en de liefde is wederzijds. De mensen die soms komen kijken wanneer ik rijd, zeggen dat ze elke keer verbetering zien en dat ze zien dat Quinto hem helemaal aan mij aanpast.
Ik ga niet meer zoalng wachten op nog iets te posten, maar ik heb niet heel veel tijd. Ik moet elke dag voor school werken en dan ben ik iedere dag ongeveer twee uur in de manege.