Eindelijk Toulouse

Ik heb vandaag eindelijk op Toulouse mogen rijden. Eindelijk omdat ik al een hele week aan het aftellen was.

Dit is de enige foto die gelukt is. Volgende keer moet mijn mama er maar trekken die wel lukken :p

Het was raar om op Toulouse te rijden. Ze was al bijna een jaar niet meer bereden. Maar het ging wel goed, nog niet perfect, maar wel goed. Toulouse doet mij een beetje aan Twiety denken. Twiety die kon ook zo met haar hoofd naar beneden trekken en Toulouse deed dat in het begin ook.

Ik heb ook al balkjes gelopen en dat ging wel heel goed. Alleen sprong ze ineens over het eerste balkje dat op grond lag.

Ik dacht dat ik elke week eens op Toulouse mocht rijden, maar ik mag nu om de twee dagen met haar rijden. Straks heb ik nog paard te veel. Ja, ik weet het, ik ben een gelukzakske.

Soms denk ik dat aan het dromen ben en dat ik straks wakker ga worden.

Verleden jaar was ik nog zo verdrietig omdat de manegehouders van mijn vorige manege zo lelijk tegen mij deden en dat ze mij daar buiten wilden pesten. Ik ben nog altijd blij dat ik toen samen met mama besloten heb om daar weg te gaan. Mama zei toen nog dat alles om een reden gebeurt. En nu moet ik haar gelijk geven. Als je ziet wat ik in bijna een jaar al gedaan heb. Ik heb Quinto gekregen, daarna kwam Tobias erbij. Nu is er ook nog Toulouse. Ik heb Katrien leren kennen, een heel leuke vriendin. Ik heb ondertussen al veel wedstrijden gereden en binnenkort ga ik springen op wedstrijd.

En niet te vergeten: Staf. Hij leert mij veel bij en door hem kan ik nu op drie paarden rijden. En samen maken we ook veel plezier.

Ik leef echt een leven waar iedereen gewoon maar kan van dromen.

bijna woensdag

Joehoe, het is bijna woensdag. Dan mag ik eens springen met Toulouse. Ik ben echt al aan het aftellen. Vandaag heb ik samen met Eclips gereden. Eclips deed weer eens zot, ze ging altijd tegen de muur lopen. En wanneer ik in de piste was met Tobias deed ze weer alsof ze een manegepaard was. Eclips is echt een zotte muts. Katrien zegt altijd dat ze ze gaat verkopen als ze zo zot blijft doen.
Ik wou dat het al bijna kerstvakantie was. Dan mag ik bij Staf gaan helpen om de stallen te mesten en dan gaan we ook samen Chayenne opleren. En misschien Annabel ook. Normaal moesten die twee in de wei beneden gaan staan in de winter want normaal moesten ze alle twee zwanger zijn, maar Chayenne is nu niet zwanger. En omdat Annabel niet alleen beneden kan staan, gaan we ze mss samen opleren. Is het nog duidelijk?
Ik ben een gelukzakske zegt mijn mama.

springen

Vandaag heb ik weer springles gekregen. Ik voel mij altijd zó goed als ik mag springen. En binnenkort beginnen de springwedstrijden. Ik weet nog niet met wie ik ga springen. Volgende week woensdag mag ik eens proberen om te springen met Toulouse. Toulouse zou normaal heel goed moeten kunnen springen want er zit veel 'springbloed' in haar. Haar halfzuster heeft de grote prijs in Italië gewonnen bij het springen. Ik hoop dat ze niet te sterk is en dat het springen goed gaat gaan. Staf zegt dat ik Quinto dan kan houden voor het plezier en dat het echte werk met Toulouse dan gaat zijn. Het 'echte werk' dat klinkt al zo 'echt'.
Normaal mocht ik pas deftig leren springen met Staf binnen twee jaar, maar we kunnen al niet wachten om te beginnen.
Mama vindt dat nog altijd erg dat ik ga springen en nu vindt ze het nog erger dat ik ga springen met Toulouse. Ze zegt dat ze dan helemaal niets meer te zeggen gaat hebben. Gelukkig weet ik dat ze dat in het echt niet zo erg vindt. Ik denk dat ze alleen maar jaloers is.
Ik ga eens een foto nemen van Toulouse, want dat heb ik nog niet gedaan.

gisteren

Het ging gisteren niet zo goed als verleden week om te springen. ik denk dat dat kwam omdat mijn mama eens gekeken heeft. Nee, in het echt kwam het omdat altijd maar moeilijker en moeilijker wordt. Ik moet op zoveel dingen denken en dan vergeet ik soms wel iets. Springen ziet er niet zo moeilijk uit en als je gewoon over de balk wilt springen dan is het ook niet zo moeilijk. Maar nu moet ik ook nog met Quinto op de juiste manier neerkomen. Ik moet al denken aan de volgende sprong en die in mijn gedachten al springen nog voor ik neer kom van de eerste sprong. Ik moet mijn teugels goed kort nemen en Quinto laat dat niet altijd toe.; En omdat hij zo sterk is in zijn mond is dat niet altijd gemakkelijk. Dan moet ik uit het zadel zitten om snelheid te maken en juist voor de sprong terug gaan zitten en benen geven. Daarna heb ik altijd spierspijn, maar dat gaat wel beteren als ik het springen gewoon wordt.
Ik zou toch eens graag op een echt springpaard zitten, gewoon om eens het verschil te voelen.

springen

Gisteren was het weer zover, ik kreeg springles van Staf. Omdat het gisteren woensdag was, mochten Britt en Bram mee gaan om te kijken. Eventjes maar. Britt was heel de tijd aan het vragen wanneer ik nu eindelijk begon te springen en toen zei mama dat Staf dat moest komen tonen hoe dat moest. Toen ging Britt naast de poort staan en ze begon te springen. Toen riep ze: "Kijk, sissa, zo pinge, kijk."
Britt heeft ook nieuwe woorden die Katrien en ik nu ook gebruiken. Zo zeggen we "zuupzeep" tegen een dressuurzweep en "zingzeep" is de springzweep.
En dan nu over de springles. Het was heel tof om te springen en Quinto kan beter springen dan we dachten. Deze keer was het een parcour en dat is niet zo gemakkelijk. Ik moest eerst in draf en daarna in galop springen. Dan moest ik galoperen met mijn achterste uit het zadel. Staf zei dat hij een ei in mijn broek ging steken en dat dat niet mocht breken.
Mijn mama heeft gevolgd met haar ogen dicht. Ze ziet dat niet graag zegt ze. Staf moet daar altijd mee lachen.
Van Katrien mocht ik haar springvest gebruiken. Staf zegt dat dat niet nodig is, dat ik gewoon moet blijven zitten en niet moet vallen. En mama zegt dat ze ook niet met de auto rijdt zonder stuur. Ik vind dat grappig hoe mijn mama zo in paniek kan geraken als ik spring. Het zal wat zijn als ik een wedstrijd ga springen.