gisteren

Het ging gisteren niet zo goed als verleden week om te springen. ik denk dat dat kwam omdat mijn mama eens gekeken heeft. Nee, in het echt kwam het omdat altijd maar moeilijker en moeilijker wordt. Ik moet op zoveel dingen denken en dan vergeet ik soms wel iets. Springen ziet er niet zo moeilijk uit en als je gewoon over de balk wilt springen dan is het ook niet zo moeilijk. Maar nu moet ik ook nog met Quinto op de juiste manier neerkomen. Ik moet al denken aan de volgende sprong en die in mijn gedachten al springen nog voor ik neer kom van de eerste sprong. Ik moet mijn teugels goed kort nemen en Quinto laat dat niet altijd toe.; En omdat hij zo sterk is in zijn mond is dat niet altijd gemakkelijk. Dan moet ik uit het zadel zitten om snelheid te maken en juist voor de sprong terug gaan zitten en benen geven. Daarna heb ik altijd spierspijn, maar dat gaat wel beteren als ik het springen gewoon wordt.
Ik zou toch eens graag op een echt springpaard zitten, gewoon om eens het verschil te voelen.