Mijn eerste springwedstrijd

We hebben heel lang gewacht om te vertrekken omdat het eigenlijk te slecht weer was. Het is te zeggen, 's morgens was het wel goed, maar we hadden schrik dat het zou beginnen te sneeuwen.
Uiteindelijk zijn we dan toch maar vertrokken naar mijn allereerste springwedstrijd.
Quinto deed het zoals we eigenlijk verwacht hadden, hij was een echte stresskip en dus was het springen een grote flop. Maar daar kan Quinto niet veel aan doen, hij is dan ook geen echt springpaard.
Maar ik heb ook mogen springen met Toulouse B en dat ging veel beter dan ik had verwacht. Ik ben gewoon over de hindernissen gevlogen. Het was alsof Toulouse B dat parcour al 1000 keer gesprongen had en alsof ze zelf de weg wist. Maar dat kan niet, want ze sprong dat parcour voor de eerste keer. Mama en Papa zeggen dat ik precies een deel van Toulouse B werd. Ze was gewoon de max. Staf is ook komen kijken en hij was een beetje (veel zegt papa) zenuwachtig. Maar het ging gewoon perfect. Ik heb geen enkele balk geraakt en er was geen weigering. Ik kan al niet wachten tot mijn volgende wedstrijd. Springen is echt formidabel en nog meer.
Of het kwam misschien door de zingzest (springvest) dat ik van katrien en van Greta gekregen heb.