Mijn paard en ik.

Natuurlijk is het nog grote liefde tussen Quinto en mij. Elke dag gaat het beter om te rijden.
Ik ben ondertussen ook al een paar keer buiten gaan rijden en de eerste keer was Quinto niet erg gerust. Maar nu gaat het al veel beter en heeft hij ook al minder schrik van alles. Van rijdende auto's heeft hij zelfs geen schrik meer.
Op school gaat ook alles nog goed. Gisteren zijn we naar een instelling voor gehandicapte mensen geweest. Daar heb ik heel veel bij geleerd.
Ik heb ook nog veel vriendinnen. Ama (1 van mijn vriendinnen) komt regelmatig hier slapen en dat is heel leuk. Ze gaat dan ook mee naar de manege en dan kan ze ook op Quinto zitten. mijn mama noemt Quinto een stresskip omdat hij altijd stresst wanneer Ama op zijn rug zit.
Ik kijk al uit naar zondag want dan staat er iets speciaals op het programma. Maar ik ga dat pas na zondag vertellen.