Ziekenhuis.

Maandag was ik zo ziek op school geworden dat mama mij moest komen halen. Ik deed niets anders dan overgeven. Het werd niet beter en ook thuis moest ik heel de tijd overgeven. Ik kon zelfs geen water meer drinken. Mama belde twee keer naar de dokter, maar die zei dat ze het veel te druk had. Maar mama werd ongerust en toen ze weer belde zei de dokter dat we dan maar naar spoed moesten gaan. Ondertussen kon ik van het overgeven al niet meer op mijn benen staan. In Tienen is dat heel leuk want aan spoed is geen parkeerplaats en de parking van het ziekenhuis ligt ver als je ziek bent. Mama is dan naar spoed gelopen om een rolstoel te gaan halen. Ik voelde mij ondertussen een echte vod. Ze hebben daar bloed genomen en die één verpleegster kon niet prikken en daarom heb ik nu een grote blauwe plek. De tweede verpleegster prikte gelukkig wel goed. Omdat ik nog slapper en witter werd moest ik in het ziekenhuis blijven. Ik moest toen pipi in een potteke doen en daar zagen ze in dat ik aan het uitdrogen was. En in het bloed zagen ze dat mijn nieren niet meer goed werkten. Het was al 22 uur toen ik op een kamer lag. Mama is dan naar huis gegaan om een pyama en mijn knuffel te gaan halen. Nog dingen, maar dat was het belangrijkste. Ondertussen kreeg ik baxters tegen de pijn en het overgeven. Ook tegen de uitdroging. En om 23 uur zijn we dan gaan slapen. Mama is bij mij gebleven omdat ik te ziek was om alleen te blijven. En gelukkig want 's nachts had ik dan veel koorts en moest ik nog overgeven en dan is het plezant om de hand van mama plat te kunnen pitsen.
Gelukkig ging het elke dag beter. En vandaag (woensdag) mocht ik naar huis. Ik moet nog veel rusten want ik moet nog op krachten komen. Het eten in het ziekenhuis was helemaal niet lekker. Maar de verpleegsters waren wel heel lief tegen mij. En de clini-clowns zijn op bezoek geweest.
Amai dat phie soms zolang in het ziekenhuis moest liggen. Ik heb vaak aan haar gedacht.
En nu ga ik rusten en genieten van het kado dat ik gekregen heb.
Oh ja, ik heb mijn broers hard gemist en zij mij ook en dat was wel plezant om te weten dat ze zoveel om mij geven.